Dbamy, aby nasze dywany były w jak najatrakcyjniejszych cenach! Jeżeli jednak znalazłaś/eś oferowany przez nas produkt w podobnej lub niższej cenie w innym sklepie, napisz lub zadzwoń do nas.
Postaramy się przygotować specjalnie dla Ciebie jeszcze lepszą ofertę.
Twoje dane będziemy przetwarzać zgodnie z naszą polityką prywatności.
Brak produktów
Podane ceny są cenami brutto
Indie są jednym z najbardziej znaczących na Świecie producentów dywanów ręcznie tkanych, a początki kobiernictwa sięgają tutaj, jak podają źródła naukowe, XVI wieku – w 1553 roku zostały zakorzenione przez Humajuna z dynastii Wielkich Mogołów, który sprowadził mistrzów kobiernictwa do Indii. Tradycja ta została podtrzymana przez jego syna Akbara, a także syna i następcy Akbara – Dżahangira, który zlecił miniaturyzację na obrazach wszystkich odmian roślin, które z kolei przełożyły się na formy zdobiennicze dzieł sztuki, w tym także dywanów. Od tej pory kobierce indyjskie zdobią najpiękniejsze, kwiatowe kompozycje. Dynastia Wielkich Mogołów założyła największą manufakturę w Agrze oraz Lahaur.
Współcześnie, od połowy XX wieku, największe ośrodki produkcji dywanów indyjskich położone są w regionie Pendżab, położonym na północy Indii Kaszmirze oraz Uttar Pradesz. W Indiach wyrabia się różnorodne dywany i kobierce. Najlepsze egzemplarze wytwarza się w wyżej wymienionych regionach z wysokogatunkowej, jedwabistej wełny z Kaszmiru. W Indiach i przygranicznym Nepalu (który pod względem sposobu wyrobu dywanów należy sklasyfikować razem), spotyka się obecnie różnorakie dywany – o niezdobionym centrum z rzeźbioną bordiurą, typu Nepal, nowoczesne dywany loribaft, proste dywany gabbeh z ubogimi wzorami zapożyczonymi z perskich dywanów, jak także naśladowane dywany Bidjar czy Mir. Można także natrafić na dywany jedwabne, dywany shaggy o wysokim runie i wiele innych.
Ważnym elementem chińskich kobierców jest także rozmieszczenie wzorów – w dużej odległości od siebie oraz użycie kolorów – zazwyczaj niewielu o tych samych odcieniach – na przykład łososiowego, różowego oraz brzoskwiniowego. Współcześnie najbardziej popularne są odcienie niebieskiego.
Przeróżne są jakości i wzornictwo produktów tkanych w Indiach. Dzięki swojej odmienności wyroby te stały się najczęściej importowanymi na zachód dywanami. Odbiorcy w Europie mają szeroki wybór tradycyjnych oraz nowoczesnych dywanów. Każdy, z wymienionych dywanów, można nabyć w odmiennych wysokościach runa oraz gęstościach rozmieszczenia węzłów.
Dywany nepalskie posiadają runo średnio wysokości 15mm, średnio gęsto tkane o dużej żywotności i połysku, ręczne reliefowaną bordiurę główną. Dywany Gabbeh (dosłownie z perskiego – surowy prosty) masywne runo z wełny ręcznie przędzonej, bardzo wytrzymałe, przeniesione z otoczenia proste wzornictwo roślinne i zwierzęce. Dywany Bidjar, Mir i inne mają wzornictwo podobne do dywanów Perskich. Są jednak gorzej wykonane. Cena tych dywanów jest za to o wiele niższa. Gęstość tkania dywanów indyjskich wacha się między 30 000 a 300 000 tysięcy węzłów w 1m2. Wełna użyta do produkcji omawianych dywanów jest dobrej jakości, odporna na zabrudzenia. Osnowa najczęściej wykonana jest z bawełny. Runo waży średnio 3-5kg w 1m2.